મમ્મી વિના પપ્પા અધૂરા
ગુજ્જુમિત્રો, આજે હું અહીં તમારી સાથે એક અત્યંત હ્ર્દયસ્પર્શી પ્રસંગ શેર કરી રહી છું. જ્યારે મેં આ પ્રસંગ પહેલીવાર વાંચ્યો હતો, ત્યારે હું થોડી ક્ષણો માટે મૌન થઈ ગઈ હતી. પછી જે પહેલો વિચાર...
ગુજ્જુમિત્રો, આજે હું અહીં તમારી સાથે એક અત્યંત હ્ર્દયસ્પર્શી પ્રસંગ શેર કરી રહી છું. જ્યારે મેં આ પ્રસંગ પહેલીવાર વાંચ્યો હતો, ત્યારે હું થોડી ક્ષણો માટે મૌન થઈ ગઈ હતી. પછી જે પહેલો વિચાર...
ગુજ્જુમિત્રો, જીવનમાં ઘણીવાર એવું થાય છે કે આપણે આપણાં નિર્ધારિત લક્ષ્યો અને મહત્વાકાંક્ષાને પૂરી કરી લઈએ છીએ તો પણ એક ખાલીપો લાગે છે. સુવિધા હોય છે પણ સુખ નથી હોતું. સંબંધો હોય છે પણ...
બા-બાપુજી દવાખાને બતાવીને લાકડીને ટેકે રીક્ષામાંથી ઉતરી ઘેર મોડે મોડે દોઢ વાગે પહોંચ્યા. ત્યાં તો દરવાજો બંધ. તાળું મારેલુ. બાપુજી ધ્રુજતા હાથે ખિસ્સામાથી મોબાઇલ કાઢે ત્યાં જ પાડોશીએ કહ્યુ, ”તમારી વહુ ચાવી આપી ગઇ...
જીવનમાં જયારે બધું એક સાથે અને જલ્દી-જલ્દી કરવાની ઈચ્છા થાય…. બધું ઝડપથી મેળવવાની ઈચ્છા થાય અને આપણને દિવસના ૨૪ કલાક પણ ઓછા લાગવા લાગે…..ત્યારે આ બોધકથા “કાચની બરણી ને બે કપ ચા” ચોક્કસ યાદ...